-
1 duman
дым (м) тума́н (м)* * *1) дымdumanda balık kurutmak — копти́ть ры́бу
duman borusu — дымова́я труба́
duman çıkarmak — дыми́ть, дыми́ться
dumanda karamak — закопти́ться; почерне́ть от ды́ма
duman perdesi — дымова́я заве́са
dumana tutmak — копти́ть (окорок и т. п.)
2) тума́н, мглаduman almak — покрыва́ться тума́ном
dağ başını duman almış — а) верши́ну горы́ оку́тал тума́н; б) затяну́ться ( при курении)
3) восково́й налёт ( на листьях или плодах)dumanı üstünde — соверше́нно све́жий, свежа́йший тж. перен. ; то́лько что сня́тый / со́рванный (о фруктах, цветах и т. п.)
4) арго гаши́ш5) арго дрянь (о делах и т. п.)işi duman! — его́ де́ло дрянь!
••- duman etmek
- duman olmak
- dumanı vermek
См. также в других словарях:
nefes — is., Ar. nefes 1) Soluk 2) Şifa amacıyla hastaya okunan dua 3) Sigara, pipo içilirken içe çekilen duman Sigarasını efkârlı olduğu zamanlar yaptığı gibi sık nefeslerle çabuk çabuk içiyordu. H. Taner 4) mec. Canlılık, hayat belirtisi Bir insan daha … Çağatay Osmanlı Sözlük